Zekeriya Ünal

1988 yılının soÄŸuk bir Ocak akÅŸamında, ana rahmindeki yuvamı terkedip, Dünya’ya “merhaba” dedim. AÄŸzımdan çıkan ilk söz, çoÄŸu insan yavrusu gibi “ınga” oldu. Sözcüklerle yolculuÄŸum böyle baÅŸladı. Yıllar içinde resim, müzik, yazı, fotoÄŸraf gibi farklı sanat disiplinlerinde kendimi aradım durdum. Yelkeni yırtık bir gemi gibi savrulurken Altınoran DüÅŸünce ve Sanat Platformunu buldum. 5 yılı aÅŸkın süredir yazıyla, 2 yılı aÅŸkın süredir de fotoÄŸrafla “ciddi düÅŸünüyorum”.