Nihan Büyüksural
Bir kasım akşamıydı annemden dünyaya gelişim.
İlk kanadımın kırılışıydı babamı yitirişim. Karnımdaki kelebekleri kesfedişimdi Mehmet’im. Canıma can katışımdı Emir’im. Ve hayata yeniden başladığım an idi fotoğraf. Ölürsem bırakırım ancak. Ama o, ölsem de beni bırakmasın. İzim kalsın...